انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و حقوق بشر ایران                                                                                       بازگشت به صفحه اصلی

حقوق جهانشمول انسان

حقوق جهانشمول انسان

مقدمه
جامعه بايد آزادي انسان را تضمين کند. آزادي به معنى آزادي از سرکوب و اختناق سياسى، آزادي از اجبار و انقياد اقتصادي، آزادي از اسارت فکري، آزادي در تجربه ابعاد مختلف زندگى انسانى، آزادي در شکوفائى خلاقيت‌هاي بشري و آزادي در تجربه ابعاد عظيم عواطف انسانى.

جامعه بايد تضمين کننده برابري انسانها باشد. برابري نه فقط به معنى برابري در مقابل قانون بلکه برابري در برخورداري از امکانات و نعمات مادي و معنوي جامعه. برابري در حرمت و ارزش همه انسانها در پيشگاه جامعه.

اکثريت عظيم مردم جهان اما نه از آزادي بهره‌مند هستند و نه به امکانات و نعمات مادي و معنوي جامعه، که خود خالق آن هستند، دسترسى دارند. مقدرات زندگى مادي و معنوي انسان به توليد براي سود وابسته است. استثمار و انقياد اقتصادي توده عظيم انسانى قانون حاکم بر جهان است و مقتضيات توليد سود و سود آور نگاه داشتن صدها ميليون انسان منطق نظام سرمايه‌داري است. فقر و محروميت، تبعيض و نابرابري، اختناق و سرکوب سياسى، جهل و خرافه و عقب ماندگى فرهنگى، بيکاري، بي‌مسکنى، ناامنى اقتصادي و سياسى، فساد و جنايت همگى مصائب و محروميت هائى هستند که هر روز از نو در متن سرمايه داري مدرن امروز، به عنوان اجزاء لايتجزاي اين نظام، باز توليد ميشوند.

آزادي بشر از نظر بورژوازي، در اساس، آزادي استثمار کردن و استثمار شدن است. آنجا هم که پاي حقوق بشر به ميان کشيده ميشود در بهترين حالت حقوق سياسى مشروط و محدودي تصوير ميشود که استفاده از آن براي اکثريت کسانى هم که شامل آن شده‌اند ممکن نيست. آزادي و برابري با انقياد اقتصادي متناقض است. حقوق بشر سرمايه داري با مسکوت کذاشتن اين واقعيت نميتواند پاسخگوي نياز انسان باشد. بيانيه حقوق بشر تضمين کننده آزادي و برابري انسانها نيست. ابزار جلوگيري از طغيان مردم آزاديخواه و برابري طلب است. وسيله‌اي براي ممانعت از جلب مردم و متفکرين و آزاديخواهان به ابعاد عميقتر حقوق بشر و درک تناقض حقوق انسان با ماهيت نظام سرمايه‌داري است.

حزب کمونيست کارگري - حکمتيست با انتشار بيانيه حقوق جهانشمول انسان تصوير روشنى از مبناي حقوق انسان را بدست ميدهد. حزب کمونيست کارگري - حکمتيست اين حقوق را حقوق همه انسانها در هر نقطه جهان ميداند و براي تحقق آن ميکوشد.

اعلام حقوق جهانشمول انسان بعلاوه در متن تحولات سياسى و اجتماعى ايران و نقشى که حزب کمونيست کارگري حکمتيست بر عهده دارد اهميت ويژه خود را دارد. جامعه ايران دستخوش يکى از عظيم ترين تحولات تاريخ خود است. جمهوري اسلامى در شرف سرنگونى است و مردم ايران ميتوانند و بايد علاوه بر سرنگونى جمهوري اسلامى نظامى را بنا نهند که در آن آزادي و برابري در عميق‌ترين و وسيعترين سطح فردي و اجتماعى متحقق گردد.

حزب کمونيست کارگري - حکمتيست اعلام ميکند که مواد حقوق جهانشمول انسان را حقوق تخطى ناپذير مردم ميداند و با تصرف قدرت سياسى و اعلام جمهوري سوسياليستى همه اين حقوق را بعنوان مبناي قوانين و سياست‌هاي جامعه اعلام ميکند.

حزب کمونيست کارگري - حکمتيست کليه احزاب سياسى و کليه مردم در ايران و جهان را به حمايت جدي از بيانيه حقوق جهانشمول انسان دعوت ميکند.

بيانيه حقوق جهانشمول انسان

مواد زير حقوق جهانشمول و انکار پاپذير انسان است. هيچ قانون، سياست و مقرراتى در جامعه نميتواند حقوق و بندهاي اين بيانيه را نقض کند. هيچ فرد يا بخشى از جامعه را از هيچ يک از حقوق اين سند نميتوان محروم کرد يا مورد تبعيض قرار داد. دولت و ارگانهاي اداره جامعه موطف به تضمين تحقق اين حقوق و بندهاي اين بيانيه هستند.

١ - حيات پايه‌اي ترين حق انسان است. جسم و روح افراد از هر نوع تعرض مصون است.

٢ - استثمار انسان ممنوع است. کار مزدي، که اساس استثمار انسان در دنياي امروز است، و همچنين هرنوع انقياد، بردگى و بيگاري در هر پوشش و با هر توجيهى ممنوع است.

٣ - کار فعاليت آزاد و خلاق انسان است. هر کس حق دارد خلاقيت‌هاي فکري و عملى خود را گسترش داده و بکار اندازد.

۴ - هرکس مستقل از نقش او در توليد ميتواند از نعمات مادي و معنوي موجود در جامعه برخوردار گردد. همه انسانها در برخورداري از نعمات مادي و معنوي موجود در جامعه داراي حق برابر هستند.

۵- همه انسانها حق فراغت، تفريح، آسايش و امنيت دارند. هر کس حق دارد از مسکن مناسب و از ضروريات زندگى متعارف در جامعه امروزي برخوردار باشد.

۶ - هر کودک حق يک زندگى شاد، ايمن و خلاق را دارد. تضمين رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعيت خانوادگى، با جامعه است. همه کودکان و نوجوانان بايد استاندارد واحدي از رفاه و امکانات رشد مادي، در بالاترين سطح ممکن، را داشته باشند.

۷ - هر فرد، بدون قيد و شرط، در داشتن هر عقيده و بيان آن در شکل نوشتاري، شفاهى، هنري، يا هر شکل ديگري چه بصورت فردي و چه جمعى آزاد است. نقد هر چيز و انتقاد به کليه جوانب سياسى، فرهنگى و اخلاقى و ايدئولوژيکى جامعه، همچنين اعتراض و اعتصاب کردن بصورت فردي يا جمعى حق بى قيد و شرط هر فرد است. هر فرد ميتواند هر حزب يا تشکلى را ايجاد کند و يا به چنين نهادهائى بپيوندد.

۸ - داشتن حرمت و شخصيت حق هر انسان است. هر نوع افترا، هتک حرمت ممنوع است. هر نوع تبليغ نفرت يا برتري مذهبى، ملى، قومى، نژادي و جنسى ممنوع است.

۹ - تفتيش عقايد و تحميل عقايد ممنوع است. هر کس آزاد است که درباره نظرات و اعتقادات شخصى خود سکوت کند. هرنوع تحريکات و تهديدات عليه بيان آزادنه نظرات افراد ممنوع است.

۱۰ - شرکت مستقيم و مستمر در امر حاکميت حق هر فرد است. مقامات و نهاد‌هاي دولتى و ارگانهاي اداره امور از بالا تا پائين بايد منتخب مردم باشند. مردم حق انتخاب و عزل کليه مقامات و پست هاي سياسى و اداري در کشور را دارند. کليه افراد بزرگسال از حق راي همگانى و برابر برخوردارند و حق دارند براي هر نهاد و ارگان نمايندگى و يا احراز هر پست و مقام انتخابى کانديد شوند.

١۱ - دولت، ارگانهاي اداره امور يا مقامات مختلف به خودي خود هيچ حقى در مقابل مردم، چه بصورت فردي و چه بصورت جمعى، ندارند مگر اينکه مردم اين حق را به صراحت به آنها داده باشند.

١۲ - دولت و نظام اداره جامعه بايد تماما غير مذهبى و غير قومى باشد. هرنوع کمک دولت به اشاعه هر مذهب يا دادن هرنوع مضمون يا ارجاع مذهبى، قومى و يا ملى به قوانين ممنوع است. هر نوع ارجاع به مذهب، قوميت يا مليت افراد در قوانين و در اوراق هويتى و اداري مربوط به آنها ممنوع است.

١۳ - داشتن يا نداشتن مذهب، بى قيد و شرط آزاد است. مذهب از دولت و آموزش و پرورش جداست. هرنوع اجبار فيزيکى و روحى براي پذيرش مذهب ممنوع است. انتخاب يا عدم انتخاب مذهب امر بزرگسالان است. کودکان و نوجوانان از هر نوع دست اندازي مادي و معنوي مذاهب و نهادهاي مذهبى مصون بايد باشند. جلب افراد غير بزرگسال به فرقه هاي مذهبى و مراسم و اماکن مذهبى ممنوع است. تدريس دروس مذهبى، احکام مذهبى و يا تبيين مذهبى موضوعات در مدارس و موسسات آموزشى ممنوع است.

١۴ - تعيين مذهب رسمى و زبان رسمى اجباري ممنوع است.

١۵ - سلامتى حق هر فرد است و هر کس حق دارد از کليه امکانات جامعه امروزي براي مصون داشتن خود از صدمات و بيماري ها برخوردار گردد و از امکانات بهداشتى و درمانى در جامعه استفاده کند.

١۶ - برخورداري از يک محيط زيست سالم و ايمن حق هر انسان است.

١۷ - معاشرت و زندگى اجتماعى حق هر انسان است. هر نوع جداسازي و محروم سازي افراد از محيط اجتماعى و امکان معاشرت با ديگران ممنوع است.

١۸ - جستجو و اطلاع از حقيقت در مورد کليه جوانب زندگى اجتماعى حق هر کس است. سانسور، و کنترل بر اطلاعاتى که در اختيار شهروندان قرار ميگيرد ممنوع است.

۱۹ - آموزش حق هر فرد است. هر کس حق دارد از امکانات جامعه امروزي براي ارتقاي دانش و تخصص خود و يا آشنائى با دست آوردهاي فکري و عملى بشريت زمان خود برخوردار شود. دسترسى به کليه امکانات آموزشى موجود درجامعه و استفاده از آنها حق هر کس است.

۲۰ - هر سالمند حق يک زندگى شاد، خلاق و ايمن را دارد. هرکس حق دارد در دوره سالمندي، مستقل از موقعيت مادي خود، از بهترين امکانات زيستى، درمانى و بهداشتى بهرمند گردد. تضمين اين حقوق براي سالمندان با جامعه است.

٢۱ - آزادي بى قيد وشرط سکونت، سفر و نقل مکان حق هر فرد بزرگسال است. هر کس بدون قيد و شرط حق دارد به هر کشور سفر کند و يا در هر کشوري اقامت گزيند.

٢۲ - هرکس ميتواند با پذيرش تعهدات حقوقى شهروندي، شهروند جامعه شود.

٢۳ - زندگى خصوصى افراد - محل زندگى، مکاتبات و مراسلات و مکالمات فرد از هر نوع دخالت توسط هر مرجعى مصون است.

٢۴ - هرکس در انتخاب لباس آزادي بى قيد و شرط دارد. هر نوع شرط و شروط رسمى و يا ضمنى بر پوشش مردم، از زن و مرد، در اماکن عمومى ممنوع است.

٢۵- هر کس حق دارد از شرکت در جنگ و يا هر فعاليت نظامى که با اصول و اعتقادات وي مغايرت داشته باشد امتناع نمايد.

٢۶ - برقراري رابطه آزاد و داوطلبانه جنسى حق انکار‌ناپذير همه کسانى است که به سن قانونى بلوغ جنسى رسيده اند. روابط جنسى داوطلبانه افراد بزرگسال با هم، امر خصوصى آنهاست و هيچکس و هيچ مقامى حق کنکاش و دخالت در آن و يا اعلان عمومى آن را ندارد.

٢۷ - رابطه جنسى افراد بزرگسال (بالاي سن قانونى بلوغ)، با افراد زير سن قانونى، ولو با رضايت آنها، ممنوع است.

٢۸ - قضات، دادگاه ها و سيستم قضايى بلحاط حقوقى مستقل هستند. انتخاب و عزل قضات و ساير مقامات قضايى حق مردم است.

۲۹ - برپائى دادگاه هاي ويژه ممنوع است. کليه محاکمات بايد علنى برگزار گردند.

٣۰ - همه افراد در مقابل قانون مساوي هستند. هيچ مقام يا فردي مصونيت قانونى ندارد. هر کس بى قيد و شرط حق دارد عليه هر مقام دولتى در دادگاههاي عادي اقامه دعوا کند.

٣۱ - هرکس حق دارد از اداي شهادت عليه خود يا اعتراف خودداري کند.

٣۲ - اصل در کليه محاکمات بر برائت متهم است. برخورداري از امکان رسيدگى و محاکمه منصفانه حق هر فرد است. هر نوع شکنجه، ارعاب، تحقير و اعمال فشار فکري و روانى بر افراد بازداشتى، متهمين و محکومين مطلقا ممنوع است و مبادرت به آن جرم جنايى محسوب ميشود. کسب اعتراف با تهديد و تطميع ممنوع است.

٣۳ - مجازات اعدام و حبس ابد يا هر نوع مجازات متضمن تعرض به جسم افراد تحت هر شرايطى ممنوع است.

(اینجانظر بدهید)