در شرایطی که برای اعتراض به ادامه ی حبس طولانی مدت پنج دانشجوی در بند هدایت غزالی، صباح نصری، احمد قصابان، مجید توکلی و احسان منصوری در دانشگاه پلی تکنیک جمع شده بودیم. با خبر شدیم که چهار دانشجوی دانشگاه اهواز بازداشت شده اند.
بنا به اخبار رسیده چهار تن از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز روزبه رحیمی (سر دبیر نشریه ی توقیف شده ی آلترناتیو)، جواد علیخانی، مهدی معصومی و راعی نیکزاد در روز دوشنبه سی ام مهر ماه بازداشت شدند. این دانشجویان توسط نیروهای امنیتی (به احتمال زیاد وزارت اطلاعات بازداشت شده اند) اما تا کنون دوستان و خانواده شان نتوانسته اند هیچ گونه اطلاعی از وضعیت ایشان بدست آورند. این دانشجویان از فعالان مستقل دانشجویی در دانشگاه چمران اهواز هستند که عمده ی فعالیت شان در محدوده ی نشریات دانشجویی بوده است. پروژه ی بازداشت فعالان دانشجویی دانشگاه اهواز با بازداشت جواد توللی ادامه پیدا کرد. همچنین در روز چهار شنبه (دوم آیان ماه) سجاد سلمان زاده (مدیر مسئول نشریه ی توقیف شده ی آلترناتیو) و محمد امین عندلیبی(دانشجوی دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه چمران اهواز) به ستاد خبری اطلاعات احضار شده و پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند. همچنین فاطمه فرهادی و زهرا ابراهیمی (دانشجویان دانشکده ی ادبیات) در روز پنج شنبه (سوم آبان ماه) خود را به ستاد خبری اطلاعات معرفی کردند. اگرچه زهرا ابراهیمی پس از مدت کوتاهی آزاد شد اما فاطمه فرهادی پس از یک بازجویی 5/6 ساعته باید مجددا خود را در روز شنبه به ستاد خبری اطلاعات معرفی کند. ستاد خبری اطلاعات همچنین خانمِ" موزرم نیا " از کارمندانِ اداره ی امور فرهنگی دانشگاه چمران را در روز 5 شنبه احضار و برای یک بازجویی چند ساعته بازداشت کرد.
اخبار رسیده از برخورد توهین آمیز ماموران امنیتی از دانشجویان بازداشت شده حکایت دارند، بنا به اخبار رسیده این دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. نیروهای امنیتی همچنین پدر روزبه رحیمی را که برای پیگیری علل بازداشت پسرش به ستاد خبری اطلاعات مراجعه کرده بود برای چند ساعت بازداشت کردند.
با توجه به اطلاعاتی که در اختیار داریم شماری از دانشجویان بازداشت شده در حوالی خوابگاه ربوده شده اند.
نیروهای امنیتی هیچ اطلاع دقیق درباره ی علل بازداشت دانشجویان ارائه نکرده اند و تنها اعلام داشته اند که این دانشجویان علیه امنیت ملی اقدام کرده اند. این گونه اتهامات اینک برای فعالین جنبش های اجتماعی نخ نما شده اند. زمانی که زنان برای به دست آوردن حقوق اولیه ی انسانی خود اعتراض می کنند، به اقدام علیه امنیت ملی متهم می شوند. زمانی که کارگران برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری که خواسته هایشان را پیگیری کند تلاش می کنند با همین اتهام مواجه می شوند. زمانی که دانشجویان در چارچوب نشریات دانشجویی به فعالیت می پردازند بازداشت و به اقدام علیه امنیت ملی متهم می شوند و... این چه امنیت ملی است که با این فعالیت های اجتماعی تهدید می شود ولی در جریان مذاکرات هسته ای حکومت مورد تهدید قرار نمی گیرد و... اینک همه ی فعالین اجتماعی می دانند که این گونه بازداشت ها تنها با هدف گسترش فضای سرکوب انجام می گیرند. در شرایطی که سه دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک برای چاپ نشریاتی که هرگز مسئولیت انتشار آن ها را نپذیرفته اند مجموعا به 5/7 سال حبس محکوم می شوند، دانشجویان دانشگاه اهواز حق دارند که نگران آینده ی دانشجویان بازداشت شده ای باشند که معلوم نیست چگونه امنیت ملی را به خطر انداخته اند.
در این میان تنها مبارزه ی متحدانه و متشکل است که می تواند ابزاری برای مقابله محسوب شود. دانشجویان دانشگاه چمران اهواز و نیز دانشجویان دیگر دانشگاه های کشور اینک باید با همبستگی و اتحاد بیش از پیش نسبت به ادامه ی بازداشت این دانشجویان اعتراض کردهف برای آزادی آنان تلاش کنند. تا لحظه ی نگارش این گزارش سه بیانیه ی اعتراضی از سوی جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه چمران اهواز صادر شده است. برای آزادی این دانشجویان باید در وهله ی اول اخبار مربوط به بازداشت آن ها را به گوش دانشجویان دیگر دانشگاه ها، زنان، کارگران و همه ی مردم آزادی خواه ایران برسانیم. در قدم بعدی باید نسبت به سازماندهی واکنش های اعتراض آمیز اقدام کرد. "کمیته ی تلاش برای آزادی دانشجویان زندانی" به نوبه ی خود تمام تلاشش را برای کمک به آزادی این دانشجویان به خرج می دهد. در مرحله ی فعلی انتشار مداوم نشریه ی "آوای دانشگاه" اولین اقدام این کمیته برای اطلاع رسانی از وضعیت این دانشجویان است.
کمیته ی تلاش برای آزادی دانشجویان زندانی